Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Duo Reges: constructio interrete. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Si longus, levis; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Eam stabilem appellas. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ego vero isti, inquam, permitto.

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Esse enim, nisi eris, non potes. Itaque ab his ordiamur. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Audeo dicere, inquit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Si longus, levis dictata sunt.

Si longus, levis; Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Primum quid tu dicis breve? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sed tamen intellego quid velit. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Duo Reges: constructio interrete. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Proclivi currit oratio. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Idemne, quod iucunde? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Falli igitur possumus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Quid enim possumus hoc agere divinius? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Hic ambiguo ludimur. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed quod proximum fuit non vidit.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Non semper, inquam; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? An potest cupiditas finiri? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quid me istud rogas? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. An eiusdem modi?

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quid nunc honeste dicit? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ut id aliis narrare gestiant? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. At coluit ipse amicitias. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Restatis igitur vos; Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Certe non potest. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Cur haec eadem Democritus? Duo Reges: constructio interrete.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Sed plane dicit quod intellegit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quorum altera prosunt, nocent altera. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Graece donan, Latine voluptatem vocant. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Est, ut dicis, inquam. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Si id dicis, vicimus. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Torquatus, is qui consul cum Cn. At enim sequor utilitatem. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Inquit, dasne adolescenti veniam?

Quis enim redargueret? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Simus igitur contenti his. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Non laboro, inquit, de nomine. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

Negare non possum.

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Eaedem res maneant alio modo.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summus dolor plures dies manere non potest? Duo Reges: constructio interrete. Sint modo partes vitae beatae. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Qualem igitur hominem natura inchoavit? Sin aliud quid voles, postea. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Ne discipulum abducam, times. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Est, ut dicis, inquam. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Quippe: habes enim a rhetoribus; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An haec ab eo non dicuntur? Quonam modo? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Videsne quam sit magna dissensio? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Summus dolor plures dies manere non potest? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Duo Reges: constructio interrete. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Praeclare hoc quidem.

Hos contra singulos dici est melius. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. An tu me de L. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Memini vero, inquam;

Ego vero isti, inquam, permitto.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Iam enim adesse poterit. Quae contraria sunt his, malane? Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Bonum liberi: misera orbitas. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quid enim possumus hoc agere divinius?

Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quippe: habes enim a rhetoribus;

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quorum altera prosunt, nocent altera. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Bonum liberi: misera orbitas.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Duo Reges: constructio interrete. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sed haec nihil sane ad rem; Itaque his sapiens semper vacabit.

Primum divisit ineleganter; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ac tamen hic mallet non dolere. Peccata paria. Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Memini me adesse P.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Bonum liberi: misera orbitas. Que Manilium, ab iisque M. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Sed plane dicit quod intellegit.

Videsne quam sit magna dissensio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Eam stabilem appellas. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quid iudicant sensus? Quod iam a me expectare noli. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Eaedem res maneant alio modo. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Comprehensum, quod cognitum non habet? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae sequuntur igitur? Sedulo, inquam, faciam. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quippe: habes enim a rhetoribus; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Est, ut dicis, inquit;

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quo tandem modo? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Ut pulsi recurrant? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.

Minime vero, inquit ille, consentit. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Confecta res esset.

Contineo me ab exemplis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Neutrum vero, inquit ille. Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.

Duo Reges: constructio interrete. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Efficiens dici potest. Ut id aliis narrare gestiant? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Dat enim intervalla et relaxat. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? De illis, cum volemus. A mene tu? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Duo enim genera quae erant, fecit tria.